Hava kışa dönmüş, güneş parlasa da hükmü yok, ellerimi cebime sokunca bedenim de ısınıveriyor, işte tarifi böyle bir soğuk. Kafama takılmış sorular, sorunlar varken zaten üşümek kimin umurunda? Yaşamak gerekiyor ve yaşayıp gideceğiz, belki hallolacak sorunlar ama o an için henüz hallolmamışlar, dolayısıyla hala 'önemliler'. Kimsenin bilmediği bazı takıntılar da var, anlaşılmaz pişmanlıklar, beni yargılayan bir ben var benden içeri. Bunalmışım ve çok yorgunum. Hayat yorgunluğu...
Alıp başımı gidesim var ama yapılması gereken işler ve yerine getirilmesi gereken sorumluluklar beni bekler. Böyle günlerim çok oldu benim. Bugün de onlardan biri, şikayetçi değilim. Kapısından girince binanın klorak kokusu tuvalet kokusuna karışmış, kalabalık, çocuklar ağlıyor, kara giysili insanlar dolu etrafta. Bir yerlerde beyaz giysili bir isim bizi bekliyor olmalı. Bulmak için fazla çaba harcamayacağım, teknolojiye başvurup 'alo' diyorum kendisine ve bir kapıdan geçip, keskin iyot kokusunun ciğerlerime dolmasıyla, turuncu boyalı yerleri olan bir alana giriyorum. Karşımda bir cam kapı, kapının ardında turuncu koridor, yeşil giyimli birkaç güzel insan ve beyaz giymiş beni bekleyen isim. Buraya yakışmayan birileri var ki, boyları elli ile yüzelli santim arası, kimisi kucakta kimisi yürüyebiliyor. Görebildiğim sadece kömür gözleri ve yusyuvarlak kafalar. Gerisi maskeli balo!
Koridora ilk bakış ve az sonra aklımdaki aynı takıntılarlayım, zaten burada da çok fazla kalmayacağım. Harcayacak vaktim yok, bana çok uzak buralar. Kalanlara Tanrı yardım etsin, hemen kaçıp gideceğim, işlerim, dertlerim, uğraşlarım, hepsini yanımda getirdim, beraber ayrılacağız ve kaldığım yerden devam etmek niyetim.
Beyaz giysili isim beklemediğim bir şekilde canımı acıtıyor, içim sızlıyor, bir süreliğine kendimi başka bir alemde buluyorum. Sonra bir bekleme odasında kömür gözler, yuvarlak kafalar ve maskelilerle yanyanayım. Sinir bozucu, hele ki canım acımışken çok zor geliyor burada bekletilmek. Zaman su gibi akıp geçiyor, neredeyse üç saat olmuş buraya geleli. Hadi artık çıkıp gitmeliyim daha fazla oyalamayın beni.
Ama vuruş sert ve beklenmedik geliyor. Buradaki vaktim daha yeni başlıyormuş, bitsin demekle bitmeyecekmiş, hem öyle çıkıp gitmek var mıymış? Haydi canım! Şu saate kadar dertlendiğin şeyler dert miymiş? Takıntı yaptığın işler hallolmaz mıymış? Pişmanlıkların mı varmış? "Hepsinin yerine al bunu koy "diyor beyaz giiysili isim. Bundan böyle senin başka bir soruna ayıracak vaktin yok!
Artık ben de kömür gözlerin arasında, maskeli balodayım. Yakışmadım buraya, alışamadım, misafirim. Elimden geleni yapıyorum buradan çıkıp bir daha geri dönmemek için. Günleri sayıyorum, saatleri kaydediyorum. Her dakikanın hakkını vererek yaşıyorum.
Üç adım eninde kırkbeş adım boyunda turuncu koridorda, on küçük oda, her odada altı maskeli kömür göz, birer de sıvı asılı boylarından uzun direklerinde, ince sivri bir cisimle giriyor bedenlerine, eğlenceli olmuş bu şekilde yürümek koridorda, hatta top oynamak, topa el sürmeden. Sabah çok ama çok erken oluyor, horozlar değil avazı çıktığı kadar bağıranlar, ama hiçbirinin boğazını kesemem, haklılar, bağırmayıp ne yapacaklar? Geceler kısa hatta aynı şekilde gürültülü. Gün çılgınca geçiyor, durmak, yılmak yok, güçlükler aşılıyor, bu maratonda herkes kendi hedefine ulaşmaya koşuyor. Dar alanda geniş çapta mücadele...
Burada olmak güç verdi bana, geride bıraktım tüm dertlerimi. Hem ayrıca çok iyi tanıdım kendimi ve kendime dert edindiklerimi, 'hep yanındayım' deyip de bırakıp gidenleri, izini kaybettirenleri, iyi gün dostu bile olmayanları ve kötü gün dostlarımı. Hatta yanımda yepyeni tanıdıklarımı, adını bilmediğim yüzünü görmediğim insanların desteklerini buldum. Pişman değilim burada olduğuma, ben de kömür gözlerimi ekledim buradaki sevgilere, yüreğimi açtım gerçekten hakedenlere.
Bugün günlerden 'şükür'. Artık derdim, tasam, takıntım bu kömür gözler ve sayılı maskeli balo günleri. Birbir bitecekler ve yepyeni harika maskesiz günleri yaşamaya başlayacağım ve diğer maskesiz insanlardan biraz daha güçlü biraz daha farklı yaşıyor olacağım.
Sevgi ve sağlıkla kalın.
